Twee generaties in gesprek: samen de aarde koesteren
In de bouwsector, waar commerciële belangen vaak vooropstaan, vinden collega's in hun dagelijkse werk bij Dura Vermeer een balans tussen maatschappelijke verantwoordelijkheid en winstgevendheid. Dit doen zij onder het kompas Het Goede Doen, een leidraad die richting geeft aan projecten met aandacht voor de samenleving, duurzaamheid en innovatie. Projectmanager Henk Marsman en trainee Hanna Al-Obaidi vertellen hoe zij vanuit hun rollen werken aan de pijler Aarde Koesteren. Twee verschillende generaties met elkaar in gesprek: Henk vanuit Generatie X en Hanna vanuit Generatie Y en een gedeelde motivatie die voortkomt uit een diepgeworteld gevoel van verantwoordelijkheid.
“Van jongs af aan had ik al het gevoel dat we hier maar tijdelijk zijn,” begint Henk. “En dat we een verantwoordelijkheid hebben om iets na te laten voor de volgende generaties. Zeker nu ik een dochter heb, is dat gevoel heel concreet geworden. Ik wil de wereld beter achterlaten dan hoe ik haar vond.” Hij herinnert zich de jaren tachtig: de zure regen, de problemen met de ozonlaag en de constante dreiging van de Koude Oorlog. “Het voelde vaak als een doemscenario,” geeft hij toe, “maar ook toen heb ik geleerd: met de juiste inzet kunnen we het beter maken. Dat houdt me hoopvol, ook nu.”
Hanna knikt instemmend. “De jaren tachtig heb ik niet meegemaakt,” zegt ze, “maar ik herken die urgentie. Op de basisschool werd ons al verteld dat we moesten opletten, omdat er straks geen egels of bijen meer zouden zijn. Vanuit mijn buitenlandse achtergrond zie ik juist hoeveel impact je hier in Nederland kunt maken. Dat motiveert me om mijn best te doen. Nederland is een welvarend land, dus juist vanuit dit land kan je het verschil maken voor de wereld.”
Henk vult aan: “Ik merk dat jouw generatie er echt mee is opgegroeid. Voor ons was milieubewustzijn iets wat we via het nieuws meekregen, niet op school. Bij jullie lijkt het een integraal deel van het opgroeien geweest te zijn.” Hanna reageert: “Klopt. Het was een vanzelfsprekendheid, zeker in mijn omgeving, om bewuster om te gaan met wat je consumeert en hoe je dat doet. Maar het verschilt nog steeds per persoon. Uiteindelijk hangt het af van waar je interesses liggen.”
Het begint met luisteren, en dan samen doen
Duurzaam bouwen doe je niet alleen, je doet het met elkaar
Ruimte voor verandering
Beiden zijn het erover eens dat hun werk bij Dura Vermeer Renovatie Midden West een sleutelrol speelt in het omzetten van die intenties naar daden. “We hebben hier een cultuur waarin iedereen het steeds een beetje beter wil doen,” legt Henk uit. “We kijken niet alleen naar de fysieke plek, maar ook naar de sociale structuren in de wijk. Hoe maken we het beter voor de bewoners én de planeet? Er is echt ruimte om samen te ontdekken wat werkt.” Hanna sluit zich daarbij aan en benadrukt hoe ze vanaf haar eerste stage al voelde dat er ruimte was om verder te kijken dan traditionele taken. “Tijdens mijn studie Bouwkunde aan de Hogeschool Rotterdam, met specialisatie in innovatie, heb ik me gericht op onderwerpen als biobased bouwen en biodiversiteit. Hier krijg ik de kans om die kennis in de praktijk te brengen.”
Complexiteit en innovatie
Hun samenwerking strekt zich uit tot divisiebrede initiatieven, zoals het creëren van een strategie voor natuurinclusief bouwen. “Dat is echt een uitdaging,” geeft Henk toe. “Het blijft lastig om het meetbaar te maken. Hoe bepaal je of iets echt goed is voor de natuur?” Hanna vult aan: “We werken ook aan een digitaal platform dat ons handboek voor natuurinclusief bouwen interactief maakt. Het moet toegankelijk zijn voor iedereen binnen Dura Vermeer en continu geactualiseerd kunnen worden. Ook kijken we of we het extern kunnen delen, onze opdrachtgevers hebben veel interesse.”
In de praktijk: van vleermuiskastjes tot ecologische biotopen
Hun idealen komen tot leven op projecten zoals de Weezenhof in Nijmegen. “Dat is een wijk uit de jaren zeventig, met veel groen,” vertelt Henk. “Het zit er vol vleermuizen. We willen de woningen verduurzamen en aan de buitenkant isoleren, maar dat betekent dat die vleermuizen verplaatst moeten worden. Henk benadrukt dat dit soort wettelijke verplichtingen niet altijd ruimte laat voor extra stappen. “Je hebt je handen er meestal al vol aan,” zegt hij, “maar we proberen toch altijd meer te doen. Het vraagt om kennis, maar als je weet wat je doet, is het vaak niet zo ingewikkeld.” Hanna reageert: “Voor mij zijn de innovatieve oplossingen vanzelfsprekend. Als iets traditioneels wordt voorgesteld, vraag ik me altijd af: waarom niet gewoon duurzaam?”
Samen het Goede Doen
Hun gesprek eindigt met een reflectie op de bredere betekenis van hun werk. “Je moet eerst heel goed worden in wat je al moet doen,” zegt Henk, “pas dan kun je de ruimte vinden om extra’s te doen. Dat is precies waar Het Goede Doen voor staat: je best doen om de aarde te koesteren, ondanks alle uitdagingen.” Hanna sluit af: “Het is misschien niet altijd makkelijk, maar als je het samen doet, kun je grote stappen zetten. Uiteindelijk gaat het erom dat we een leefbare toekomst creëren, voor onszelf en voor de generaties die na ons komen.”